Στην εποχή του ’50 και πιο πριν κινούνταν στους δρόμους λίγα αυτοκίνητα και οι πολίτες κυκλοφορούσαν με άνεση στους δρόμους. Τότε τα παιδιά μπορούσαν να παίζουν στα πεζοδρόμια και οι μεγαλύτεροι έβγαζαν ένα τραπεζάκι με δυο καρέκλες έξω. 
Σήμερα στα πεζοδρόμια παρκάρουν οι οδηγοί τα αυτοκίνητα τους. Για να μπορεί να περπατήσει κάποιος πεζός στην Αθήνα θα πρέπει ή να σκαρφαλώνει πάνω από τα αυτοκίνητα ή να κατεβαίνει στο δρόμο. Καλά όμως να είναι κανείς αρτιμελής. Αν όμως έχει κινητικά προβλήματα ή μεταφέρει ένα μωρό σε καρότσι; τότε τι γίνεται; Και ποίος μπορεί να δώσει μια άμεση λύση σε όλο αυτό που λέγεται χάος ;;
Η πόλη μας δεν είναι ικανή να προσφέρει σε κανέναν από τους πολίτες μια άνετη και σίγουρη ζωή ούτε για τους ποδηλάτες ούτε για ΑΜΕΑ αλλά ούτε ακόμα και για τους πεζούς!!!
Οι φωτογραφίες που βλέπετε, δείχνουν μια εικόνα από το πεζοδρόμιο της λεωφόρου Γρηγορίου Λαμπράκη κοντά στο σχολείο μας. Τα συμπεράσματα δικά σας…
Η πόλη μας δεν είναι ικανή να προσφέρει σε κανέναν από τους πολίτες μια άνετη και σίγουρη ζωή ούτε για τους ποδηλάτες ούτε για ΑΜΕΑ αλλά ούτε ακόμα και για τους πεζούς!!!
Οι φωτογραφίες που βλέπετε, δείχνουν μια εικόνα από το πεζοδρόμιο της λεωφόρου Γρηγορίου Λαμπράκη κοντά στο σχολείο μας. Τα συμπεράσματα δικά σας…
Δυστυχώς τα πάντα γίνονται από εμάς και καταλήγουν σε μας.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι πολύ σωστά γράφτηκε........
Η πόλη μας δεν είναι ικανή να προσφέρει σε κανέναν από τους πολίτες μια άνετη και σίγουρη ζωή ούτε για τους ποδηλάτες ούτε για ΑΜΕΑ αλλά ούτε ακόμα και για τους πεζούς!!!
Jim