Καλώς ήλθατε

Καλώς ήλθατε
Σας καλωσορίζουμε στην ηλεκτρονική έκδοση του περιοδικού μας. Το Σχολείο είναι για μας μια μοναδική ευκαιρία να αναπληρώσουμε γνώσεις και να αποκτήσουμε το απολυτήριο του Γυμνασίου. Περιμένουμε τα σχόλια και τις παρατηρήσεις σας και ελπίζουμε να γίνει αφορμή για ενημέρωση, προβληματισμό και ανταλλαγή απόψεων. Η συντακτική ομάδα του περιοδικού.

Πέμπτη 29 Μαΐου 2008

Ο Αλέξης Παπαχελάς στο περιοδικό μας!

Ο διευθυντής της εφημερίδας «Καθημερινή» Αλέξης Παπαχελάς μίλησε στους συντάκτες του περιοδικού μας για την κατάσταση στον ελληνικό τύπο, την προσωπική του σχέση με τη δημοσιογραφία, αλλά και πως βλέπει την κατάσταση στην παιδεία της χώρας σήμερα. Δεν παρέλειψε μάλιστα να αναγνωρίσει την σημαντική προσφορά των Σχολείων Δεύτερης Ευκαιρίας, όχι μόνο στην εκπαίδευση, αλλά γενικότερα στο κοινωνικό σύνολο. Διαβάστε την πολύ ενδιαφέρουσα συνέντευξη!


Οι κυκλοφορίες των εφημερίδων μειώνονται συνεχώς. Από την άλλη πλευρά η τηλεόραση κερδίζει συνεχώς έδαφος.
Σαν διευθυντής εφημερίδας πως πιστεύετε ότι μπορεί να ανατραπεί η κατάσταση;


Η κατάσταση θα ανατραπεί δύσκολα. Οι εφημερίδες μπορούν στην εποχή μας να προσφέρουν τρία στοιχεία, που δεν βρίσκει κανείς εύκολα ούτε στην τηλεόραση (ειδικά την ελληνική) ούτε και στο διαδίκτυο. Πρώτα απ’ όλα ανάλυση και άποψη για το τι συμβαίνει πίσω από τα γεγονότα. Επίσης μια πιο ψύχραιμη και πιο αντικειμενική καταγραφή των γεγονότων. Και ακόμα χρηστικές πληροφορίες και δροσερές "γωνιές" για τον αναγνώστη.

Με δεδομένο ότι οι πωλήσεις των εφημερίδων του σαββατοκύριακου παραμένουν υψηλές λόγω των προσφορών (cd, dvd) , μήπως είναι κίνδυνος ο αναγνώστης να γίνει καταναλωτής;

Ναι, υπάρχει σοβαρή απειλή να γίνουμε μικρά σουπερμάρκετ και να ξεχάσουμε ότι βασικά πουλάμε περιεχόμενο και ενημέρωση. Θα ήθελα παρά πολύ να κάνουμε ένα πείραμα να δούμε τι θα πουλήσουν όλες οι εφημερίδες χωρίς καμιά να έχει προσφορά ή ταινία.

Μία προσωπική ερώτηση. Τι σας ώθησε να γίνετε δημοσιογράφος και τι είναι αυτό που σας κάνει να συνεχίζετε;

Μπήκα στην δημοσιογραφία από μια περιέργεια να μάθω τι πραγματικά συνέβη. Μένω γιατί γνωρίζω συνεχώς καινούργια θέματα, καταστάσεις, ανθρώπους. Σπάνια μπορείς να βαρεθείς σε αυτή την δουλειά.

Τα Σχολεία Δεύτερης Ευκαιρίας (Σ.Δ.Ε) είναι σχετικά καινούργιος θεσμός στην Ελλάδα. Στόχος τους είναι να δώσουν την ευκαιρία σε ανθρώπους που δεν κατάφεραν να τελειώσουν τη βασική εκπαίδευση. Ποια είναι η γνώμη σας για τέτοιου είδους προσπάθειες της πολιτείας;

Επειδή τα έχω ζήσει στην Αμερική, οπού είναι θεσμοθετημένα εδώ και δεκαετίες, είναι μια εξαιρετική ιδέα. Αρκεί να μην εξαντλούνται σε θεωρητικολογίες αλλά σε πρακτικές εξάσκησης και προετοιμασίας.

Το επίπεδο της εκπαίδευσης στην Ελλάδα είναι ανταγωνιστικό με αυτά των υπολοίπων χωρών της Ευρωπαϊκής Ένωσης; Αν όχι πως μπορεί να βελτιωθεί;

Είμαστε δυστυχώς παρά πολύ πίσω. Μακάρι να μπορούσα να σας πω με δυο λόγια πως μπορεί να βελτιωθεί. Εγώ το μόνο που συστήνω είναι να ανοίξετε τα μάτια και τα αυτιά σας και στο τι συμβαίνει έξω, έστω και με συχνές ματιές στο διαδίκτυο, σε ξένα βιβλία, μια επίσκεψη στο εξωτερικό. Οι παθογένειες του ελληνικού εκπαιδευτικού συστήματος είναι τόσες που δεν επιτρέπουν σύντομες απαντήσεις.

Σάββατο 24 Μαΐου 2008

Εκδρομή στους Δελφούς!



Η αρχαία πόλη των Δελφών ήταν διάσημη για το μαντείο του Απόλλωνα που έδινε χρησμούς δια στόματος της Πυθίας και αναπτύχθηκε τον 8 αιώνα π.Χ. Οι Δελφοί ακτινοβολούσαν σε ολόκληρο τον αρχαίο κόσμο μέχρι τη ρωμαϊκή εποχή. Ανασκαφές έφεραν στο φως τους θησαυρούς των Αθηναίων, των Σίφνιων και των Σικυωνίων. Οι θησαυροί ήταν τα δώρα των περιοχών, αλλά και ισχυρών πολιτών στο Θεό για να κερδίσουν την εύνοιά του. Σώζεται ακόμα το αρχαίο θέατρο και το στάδιο που γίνονταν οι αγώνες. Τον 5 αι. π.Χ. επικρατούσε η αντίληψη ότι οι Δελφοί ήταν ο ομφαλός της γης.
Αφού περιηγηθήκαμε αρκετή ώρα στον περίφημο αρχαιολογικό χώρο, επισκεφτήκαμε το Μουσείο. Ανάμεσα στα πολλά, εξαιρετικής αρχαιολογικής και ιστορικής αξίας εκθέματα, ξεχώριζαν το άγαλμα της Σφίγγας, ο Ηνίοχος, το άγαλμα του θεού Δία, αλλά και χρυσά και χάλκινα αφιερώματα των ελληνικών πόλεων στον ιερό χώρο των Δελφών.
Το μεσημεράκι, κουρασμένοι από την περιήγηση, πήγαμε για φαγητό σε ένα εστιατόριο με εκπληκτική θέα. Μπροστά μας απλώνονταν η Ιτέα με την καταγάλανη θάλασσά της και τα ψηλά καταπράσινα βουνά γεμάτα με κίτρινους θάμνους και παπαρούνες. Δοκιμάσαμε τοπικές σπεσιαλιτέ και άλλα γευστικότατα μεζεδάκια. Η ώρα πέρασε ευχάριστα συζητώντας για τα μνημεία τέχνης που είδαμε. Δικαιολογημένα αυτός ο τόπος θεωρείται ως ένας από τους σημαντικότερους αρχαιολογικούς χώρους παγκοσμίως.

Αργότερα περπατήσαμε στον πλακόστρωτο δρόμο του χωριού με τα ωραία μαγαζιά και αγοράσαμε διάφορα αναμνηστικά.
Περάσαμε υπέροχα! Ήταν για μας το ωραιότερο δώρο από το σχολείο μας!

Τρίτη 20 Μαΐου 2008

Ένας στους δέκα...

Περάσαμε βουνά με τα πόδια, χάσαμε τους φίλους μας μέσα στη νύχτα, φάγαμε το ξύλο της αρκούδας, προσέβαλαν την καταγωγή και την αξιοπρέπειά μας… κι όμως εμείς ήρθαμε για δουλειά και μείναμε.
Αυτό είναι ένα μέρος μόνο από τη σκληρή πραγματικότητα που έζησαν και ζουν καθημερινά δεκάδες χιλιάδες μετανάστες στη χώρα μας.
Η ιστορία του Δαυίδ, του Έγκελεντ και του Κρις μας έκανε να νιώσουμε πόσο σκληρή είναι η πραγματικότητα για όσους εγκαταλείπουν το σπίτι τους, την οικογένειά τους και την πατρίδα τους διεκδικώντας το δικαίωμα για καλύτερη ζωή…
Από τις 14 Νοέμβρη που είχαμε την ευκαιρία να δούμε την άποψή τους στο θέατρο του Νέου Κόσμου, θέλαμε να μιλήσουμε για τη δύσκολη ζωή του μετανάστη, που πολλά χρόνια πριν ήταν ένας δικός μας άνθρωπος που έψαχνε για μεροκάματο στη Γερμανία, την Αυστραλία τις Ηνωμένες Πολιτείες.
Στο τέλος της παράστασης είχαμε την ευκαιρία να ανταλλάξουμε απόψεις και προβληματισμούς με τους ηθοποιούς και τους συντελεστές της παράστασης.
Τους ευχαριστούμε πολύ.

Ο ΧΑΡΤΗΣ


Υπάρχει μια πόλη στον χάρτη
που είναι από αγάπη γεμάτη.
Μια πόλη με πλοία και τρένα
κι ένα κομμάτι από σένα.

Εκεί σε γνώρισα, εκεί σ' αγάπησα,
εκεί με πρόδωσες, εκεί και δάκρυσα.
Όλα γίνανε εκεί και όλα μείνανε εκεί.
Εκεί πετρώσανε,
εκεί και με σκοτώσανε.

Υπάρχει μια πόλη στον χάρτη
που είναι με ψέμα γεμάτη.
Μια πόλη με άστρα σβησμένα
και μια μαχαιριά από σένα!


Καραγεωργοπούλου Μαρία

Πέμπτη 15 Μαΐου 2008

Προσφορά ζωής!

Ξεπέρασε κάθε προσδοκία η συμμετοχή των μελών της μικρής σχολικής μας κοινότητας στην αιμοδοσία που οργανώθηκε από κοινού με το Γενικό Κρατικό Νοσοκομείο Νίκαιας στο χώρο του Σχολείου μας, την Τρίτη 13 Μαίου.
Η εθελοντική προσφορά αίματος, αποτελεί έναν από τους σημαντικότερους κρίκους του κοινωνικού εθελοντισμού. Η εθελοντική αιμοδοσία δεν είναι απλά φιλανθρωπία, είναι βασικός πυλώνας του Δημοσίου Συστήματος Υγείας. Μια έμπρακτη έκφραση Κοινωνικής Αλληλεγγύης.
Με πίστη στα παραπάνω όλοι μας θεωρήσαμε χρέος μας να συμμετάσχουμε και να παραχωρήσουμε λίγο από το χρόνο και το… αίμα μας ως ελάχιστη προσφορά στο συνάνθρωπο που έχει ανάγκη.
Το ραντεβού μας με τους ανθρώπους του νοσοκομείου ανανεώθηκε για του χρόνου…




Με ρώτησαν τι είναι το Σχολείο Δεύτερης Ευκαιρίας. Να τι απάντησα…

Πήρα απόφαση να κάνω κάτι στην ζωή μου
Να διευρύνω το μυαλό και την ψυχή μου
Αυτό που δεν ήθελα, δεν μου άρεσε σαν παιδί
Αργότερα κατάλαβα πως ήταν λάθος η επιλογή

Έτσι είπα ξαναγυρνάω στα θρανία
Γιατί έχω μια δεύτερη ευκαιρία
Μου δίνει το δικαίωμα αυτό το κράτος
Να διορθώσω του παρελθόντος το λάθος

ΣΧΟΛΕΙΑ ΔΕΥΤΕΡΗΣ ΕΥΚΑΙΡΙΑΣ
ΣΧΟΛΕΙΑ ΔΥΝΑΜΗΣ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ


Στην αρχή ήμουν λίγο επιφυλακτική
Έλεγα ποιος ξέρει τι θα συναντήσω εκεί
Θυμάμαι την πρώτη μέρα στο σχολείο
Σ’ αυτήν την ηλικία είναι λίγο αστείο

Πήρα εμπειρίες, πήρα γνώση
Και λυπάμαι που θα τελειώσει
Πιστεύω, αν το αποφασίσεις και εσύ
Επένδυση θα είναι και μάλιστα η πιο σωστή!

ΓΙΑΝΝΑ ΣΤΑΥΡΑΚΗ

Θέατρο: "Κάνε πέρα. Θέλω να περάσω."

Την Παρασκευή, 14 Απριλίου, τη μέρα που έκλεισε το σχολείο μας για το Πάσχα, πήγαμε στο θέατρο Αλκμήνη και παρακολουθήσουμε τη θεατρική παράσταση της Άντυς Κωστάκου «Κάνε Πέρα. Θέλω να περάσω».
Το έργο μιλάει για τον κοινωνικό αποκλεισμό, που είναι αποτέλεσμα των εξουσιαστικών σχέσεων ανάμεσα σε κοινωνικές ομάδες.
Όλοι κάποια στιγμή στην ζωή μας έχουμε λίγο πολύ αισθανθεί όπως ο Σίμος και η Λουκία, οι δύο πρωταγωνιστές, παιδιά μιας οικογένειας, που έζησαν σε δύσκολες συνθήκες (κακοποίηση, αποκλεισμός, παραμέληση). Έχουμε αισθανθεί πως κάποιοι άλλοι άνθρωποι μας φοράνε μια ταμπέλα του «διαφορετικού» και μας κλείνουν τον δρόμο ή μια πόρτα ή τέλος πάντων δεν μας αφήνουν να αποδείξουμε τι αξίζουμε. Μας δημιουργήθηκαν έντονα συναισθήματα. Αισθανθήκαμε αγανάκτηση για τον αποκλεισμό ορισμένων κοινωνικών ομάδων λόγω προκαταλήψεων και στερεοτύπων. Σκεφτήκαμε, όπως και οι πρωταγωνιστές, ότι δεν πρέπει να εγκαταλείπουμε τον αγώνα, αλλά να συνεχίσουμε να παλεύουμε για ένα καλύτερο αύριο, παρά τις αντιξοότητες που θα παρουσιάζονται. Σκεφτήκαμε ότι δεν πρέπει να επιτρέψουμε σε κανέναν να μας φράξει τον δρόμο προς την αυτοπραγμάτωση και την προσωπική ευτυχία μας.


*Οι εκπαιδευόμενοι και οι εκπαιδευτές του σχολείου μας αισθάνονται την ανάγκη να ευχαριστήσουν θερμά τη συγγραφέα του έργου Άντυ Κωστάκου, καθώς και τη διεύθυνση και τους ηθοποιούς του θεάτρου "Αλκμήνη", για την ευγενική προσφορά της δωρεάν παράστασης για το Σχολείο μας.

Τρίτη 6 Μαΐου 2008

Ο μάγειρας μας* προτείνει...

ΣΑΛΑΤΑ ΡΟΚΑ ΣΠΑΝΑΚΙ ΜΕ COTTAGE CHEESE, ΦΙΛΕΤΟ ΠΟΡΤΟΚΑΛΙΟΥ ΚΑΙ ΕΛΑΦΡΙΑ ΒΙΝΕΓΚΡΕΤ ΕΣΠΕΡΙΔΟΕΙΔΩΝ

ΥΛΙΚΑ
100 γρ ρόκα
100 γρ σπανάκι
7 φιλέτα πορτοκαλιού
50 γρ cottage cheese
ΓΙΑ ΤΗΝ ΒΙΝΕΓΚΡΕΤ
1 κ.του εσπρέσσο μουστάρδα DISON
2 ½ κούπες χυμό πορτοκάλι
25 σταγόνες ροζ γκρέιπ φρουτ
¾ της κούπας ελαιόλαδο
20 σταγόνες λευκό ξύδι
8 σταγόνες εσάνς πορτοκαλιού
αλάτι, πιπέρι
ΓΙΑ ΤΟ ΓΑΡΝΙΡΙΣΜΑ
Καραμελωμένες φλούδες πορτοκαλιού
λίγο ροζ πιπέρι

ΕΚΤΕΛΕΣΗ
Τοποθετούμε το σπανάκι, τη ρόκα και τα φιλέτα πορτοκαλιού σε ένα μπωλ. Κατόπιν για να ετοιμάσουμε την βινεγκρέτ τοποθετούμε όλα τα υλικά μαζί σε ένα σκεύος και τα ανακατεύουμε με το μίξερ χειρός. Αφού ετοιμάσουμε την βινεγκρέτ ρίχνουμε λίγη στο μπωλ με το σπανάκι και τη ρόκα, στη συνέχεια την ανακατεύουμε και την τοποθετούμε σε ένα πιάτο. Στην κορυφή της σαλάτας τοποθετούμε το cottage cheese. Τέλος γαρνίρουμε με το καραμελωμένο πορτοκάλι και το ροζ πιπέρι.


ΦΟΝΤΑΝ ΣΟΚΟΛΑΤΑΣ

ΥΛΙΚΑ
250 γρ βούτυρο
250 γρ σοκολάτα κουβερτούρα
130 γρ ζάχαρη
5 αυγά
120 γρ αλεύρι

ΕΚΤΕΛΕΣΗ
Τοποθετούμε τη σοκολάτα, το βούτυρο και τη ζάχαρη σε μπέν μαρί μέχρι να λιώσουν, κατόπιν ρίχνουμε τα 5 αυγά και ανακατεύουμε. Στη συνέχεια ρίχνουμε και το αλεύρι και ανακατεύουμε μέχρι να ομογενοποιηθεί καλά το μείγμα.
Τέλος βουτυρώνουμε τα φορμάκια και τα πασπαλίζουμε με κακάο, τα ψήνουμε σε προθερμασμένο φούρνο για 11 λεπτά στους 200*C.



ΑΧΛΑΔΙ ΠΟΣΕ ΣΕ ΗΜΙΓΛΥΚΟ ΚΟΚΚΙΝΟ ΚΡΑΣΙ
ΓΕΜΙΣΤΟ ΜΕ ΚΡΕΜΑ ΜΕΣΚΑΡΠΟΝΕ


1 λίτρο κόκκινο κρασί ημίγλυκο
½ λίτρο νερό
400 γρ. ζάχαρη
6 αχλάδια
1 κανέλα ξύλο
4 αστεροειδή γλυκάνισο
ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΡΕΜΑ
200 γρ. τυρί μασκαρπόνε
50 γρ. ζάχαρη
½ κ. γλυκού κανέλα

ΕΚΤΕΛΕΣΗ
Καθαρίζουμε τα αχλάδια εξωτερικά και τα τοποθετούμε σε μια μέτρια κατσαρόλα. Στη συνέχεια ρίχνουμε το κρασί, το νερό, τη ζάχαρη, την κανέλα και το γλυκάνισο. Κατόπιν τα βράζουμε για 20 λεπτά και αφού κρυώσουν αφαιρούμε τα κουκούτσια με το ειδικό μηχάνημα. Ύστερα ανακατεύουμε τα υλικά της κρέμας όλα μαζί, και με τη βοήθεια ενός κορνέ, γεμίζουμε τα αχλάδια. Γαρνίρουμε με το υπόλοιπο της σάλτσας.

* Τις συνταγές προτείνει ο μάγειρας, εκπαιδευόμενος του σχολείου μας, Νίκος Κούρας