Άδραξαν τη δεύτερη ευκαιρία και κάθισαν στα θρανία

07/12/2008

Υπόθεση καθαρά… προσωπική είναι για τους περισσότερους εκπαιδευόμενους του σχολείου Δεύτερης Ευκαιρίας Θεσσαλονίκης η επιστροφή τους στα θρανία. Ακόμη και αν δεν χρειάζονται το “χαρτί” σε επαγγελματικό επίπεδο, δεν χάνουν την ευκαιρία, για να κάνουν το όνειρό τους πραγματικότητα.

Της Φιλομήλας Δημολαϊδου

Οι οικονομικοί λόγοι είναι αυτοί που κυρίως ανάγκασαν πολλούς νέους και νέες άλλων εποχών να μην ολοκληρώσουν την υποχρεωτική εκπαίδευση. Τα αγόρια έπρεπε να ριχτούν στη βιοπάλη και τα κορίτσια να ασχοληθούν με την οικογένειά τους. Όμως πάντα στο πίσω μέρος του μυαλού τους υπήρχε το σαράκι που τους έτρωγε. Αυτό άλλωστε τους οδήγησε να περάσουν το κατώφλι του σχολείου Δεύτερης Ευκαιρίας Θεσσαλονίκης (ΣΔΕ), τώρα που οι υποχρεώσεις τους έχουν μειωθεί. “Το είχα απωθημένο. Άκουσα για το σχολείο πριν από τέσσερα χρόνια και από τότε το είχα βάλει στόχο να έρθω, μόλις τελειώσω τη δουλειά μου. Ήμουν προϊσταμένη σε κάποια κλινική και τώρα κατέθεσα τα χαρτιά μου για σύνταξη”, ανέφερε η μαθήτρια του ΣΔΕ Βάσω Κουρκούλη. Οι περισσότερες εκπαιδευόμενες έχουν παιδιά σε μεγάλη ηλικία. Τώρα όμως οι ρόλοι έχουν αντιστραφεί. “Η κόρη μου είναι φοιτήτρια και, κάθε φορά που πηγαίνω σχολείο, με ρωτάει ʽτι έγινε, μαμά, διαβάσαμε;ʼ, ʽαν σε πειράξει κάποιος, πες το μου να έρθω να καθαρίσωʼ. Μας δουλεύουν από πάνω”, σχολίασε η Ευαγγελία Μέσσα, η οποία τα προηγούμενα χρόνια προσπάθησε να φοιτήσει σε νυχτερινό γυμνάσιο, όμως δεν μπορούσε, γιατί εργαζόταν μέχρι αργά το βράδυ, ενώ τώρα που βγήκε στη σύνταξη έχει όλο το χρόνο δικό της, για να ασχοληθεί με τον εαυτό της. Για την Καλλιόπη Σκαμπέτσου πλέον βασική προτεραιότητα είναι το σχολείο και μετά η δουλειά. “Ο πατέρας μου δεν με άφησε να συνεχίσω, γιατί τότε υπήρχε μόνο ιδιωτικό σχολείο στην περιοχή και δεν είχαμε χρήματα”, ανέφερε. Η περίπτωση του Γιώργου Μιτιλογλύτη είναι διαφορετική από τις παραπάνω, γιατί είναι μόλις 20 χρόνων και χρειάζεται το απολυτήριο γυμνασίου. “Το όνειρό μου είναι να γίνω μάγειρας και θέλω το απολυτήριο, για να συνεχίσω τις σπουδές μου”, είπε ο Γιώργος, ο οποίος παράτησε το σχολείο 13 χρόνων, για να δουλέψει το πρωί σε σιδηρουργείο και το βράδυ “πακετάς”, προκειμένου να βοηθήσει τους γονείς του. Βέβαια κανείς από τους παραπάνω δεν θα μπορούσε να παρακολουθήσει το σχολείο, εάν δεν υπήρχε ειδικό καθεστώς. “Τα θρανία μας είναι σε σχήμα ʽΠʼ, για να είμαστε ομάδα. Οι εκπαιδευτές επιδεικνύουν μεγάλη υπομονή και επιμονή μαζί μας. Δεν μας συμπεριφέρονται άσχημα ούτε μας προσβάλλουν”, σχολίασαν οι εκπαιδευόμενες. “ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΟ ΣΧΟΛΕΙΟ” Το Σχολείο Δεύτερης Ευκαιρίας Θεσσαλονίκης εκτός από την εκπαίδευση ενηλίκων πρωταγωνιστεί και στα τεχνολογικά ζητήματα. Εδώ και δύο χρόνια σε συνεργασία με το τμήμα Πληροφορικής του ΑΠΘ έφτιαξε και λειτουργεί την… τάξη του μέλλοντος, εκεί όπου τα βιβλία, ο μαυροπίνακας και τα στυλό αντικαθίστανται από Η/Υ, ηλεκτρονικούς πίνακες και ψηφιακές γραφίδες. “Εκτός από την ηλεκτρονική τάξη μαζέψαμε όλο το υλικό των μαθημάτων σε ένα λογισμικό. Μέσω ενός κωδικού, που εισάγεται στην ηλεκτρονική μας σελίδα www.sdethess.gr, οι εκπαιδευόμενοι μπορούν να αντλήσουν όποιες πληροφορίες για τα μαθήματα επιθυμούν. Επιπλέον τους παρέχουμε πληροφορίες για σειρά άλλων ζητημάτων, τα οποία δεν σχετίζονται άμεσα με την εκπαιδευτική διαδικασία ή λειτουργούν συμπληρωματικά, π.χ. ένας εκπαιδευόμενος ήθελε να μάθει πώς να χειριστεί το word. Ουσιαστικά μετατρέπουμε το σχολείο σε ένα διαδραστικό μάθημα”, τόνισε η καθηγήτρια Πληροφορικής και διευθύντρια του σχολείου Δάφνη Μεϊμαρίδου. Η παραπάνω πλατφόρμα δημιουργήθηκε, για να καλύψει τις ανάγκες του πρότζεκτ “Εφαρμογές διαδικτύου και τηλεκπαίδευση”, ενώ παράλληλα “τρέχουν” στο ΣΔΕ Θεσσαλονίκης πολλά άλλα πρότζεκτ, όπως “Λέσχη ανάγνωσης μαθηματικής λογοτεχνίας”, “Εφημερίδες”, “Θεατρικές δράσεις”, “Ευρωπαϊκή Ένωση”, “Γνωρίζω την πλανητική γειτονιά μου…”, “Δημιουργία αφίσας”, “Εργαστήρι έκφρασης και δημιουργίας” και “Οι εργασιακές σχέσεις”. Για περισσότερες πληροφορίες για το ΣΔΕ Θεσσαλονίκης οι ενδιαφερόμενοι μπορούν να απευθυνθούν στο τηλέφωνο 2310 254565 ή στο σχολείο (Εθνικής Αμύνης 26, από τις 16.30 έως 20.30). Κυριαρχούν οι εργαζόμενοι στα ΣΔΕ Τους 5.206 φτάνουν οι εκπαιδευόμενοι στα 57 Σχολεία Δεύτερης Ευκαιρίας (σ.σ. στη Θεσσαλονίκη υπάρχουν άλλα δύο, στη Νεάπολη και τις φυλακές Διαβατών) και τα 70 παραρτήματά τους σε όλη την Ελλάδα. Σύμφωνα με στοιχεία της Γενικής Γραμματείας Διά Βίου Μάθησης του υπουργείου Παιδείας οι 3.212 από αυτούς είναι εργαζόμενοι, οι 1.100 άνεργοι, οι 89 συνταξιούχοι, οι 406 μη απασχολούμενοι, ενώ οι 399 ασχολούνται με οικιακά. Η πλειονότητα των εκπαιδευομένων ανήκει ηλικιακά στην κατηγορία 30-44 ετών (2.488 άτομα), ενώ ακολουθούν οι κατηγορίες 25-29 (941 άτομα), 45-64 (832), 20-24 (687), κάτω των 20 (220) και πάνω από 65 (38). Αξίζει να σημειωθεί ότι 360 από αυτούς είναι φυλακισμένοι, 408 μουσουλμάνοι, 125 μετανάστες, 48 παλιννοστούντες, 51 τσιγγάνοι και 46 άτομα με αναπηρίες. Όπως τόνισε στη “ΜτΚ” ο γενικός γραμματέας Διά Βίου Μάθησης Κωνσταντίνος Τσαμαδιάς, “μέσω των ΣΔΕ πολίτες που δεν έχουν φοιτήσει ή δεν έχουν ολοκληρώσει την υποχρεωτική εκπαίδευση έπειτα από ειδικό διετές καινοτόμο πρόγραμμα εκπαίδευσης αποκτούν σύγχρονες γνώσεις και δεξιότητες και λαμβάνουν τίτλο από επίπεδο 1 (δημοτικό) και επίπεδο 2 (γυμνάσιο). Τα ΣΔΕ καθιστούν τους εκπαιδευόμενους πιο αποτελεσματικούς στη λειτουργία τους στο οικονομικό, κοινωνικό και πολιτικό γίγνεσθαι στην πατρίδα μας”.

Πηγή: Εφημερίδα "Μακεδονία"