Όλοι οι συμμετέχοντες στο πρόγραμμα του ΣΔΕ Κορυδαλλού εκφράζουμε τη θλίψη μας για τον άδικο χαμό του δεκαπεντάχρονου μαθητή Αλέξη.
Τέτοιες ώρες τα λόγια είναι φτωχά για να περιγράψουν συναισθήματα. Ό,τι και να έγινε, όπως και να έγινε δεν είναι αρκετό για να οδηγήσει στην αφαίρεση της ζωής ενός παιδιού. Είναι κάτι που αδυνατούμε να κατανοήσουμε.
Μακάρι κάτι τέτοιο να μην ξαναγίνει ποτέ...
Καλώς ήλθατε
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Στα δεκαπέντε σου χρόνια
ΑπάντησηΔιαγραφήΔε είσαι
ούτε αναρχικός
ούτε κομμουνιστής
Είσαι κάτι πολύ περισσότερο.
Ερωτευμένος με την Ζωή.
Ερωτευμένος με την εξέγερση.
Ερωτευμένος με την επανάσταση.
Ερωτευμένος με ένα τραγούδι και δυό μαύρα μάτια.
Αυριο πoιος ειναι ο επομενος Αλεξης.
Jim 1,6
ΗΤΑΝ ΜΕΓΑΛΗ ΑΔΙΚΙΑ ΓΙΑ ΤΟΝ 15 ΧΡΟΝΟ ΑΛΕΞΗ ΠΟΥ ΔΕΝ ΠΡΟΛΑΒΕ ΝΑ ΟΛΟΚΛΗΡΩΣΗ ΤΟ ΟΝΕΙΡΟ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΤΟΥ...
ΑπάντησηΔιαγραφήΚΑΤΕΡΙΝΑ
Είναι επείγουσα ανάγκη να αλλάξουμε πολλά, στον τρόπο που αντιλαμβανόμαστε αυτά που συμβαίνουν, στις σχέσεις μας με τους άλλους, στη λειτουργία της κοινωνίας, σε μας τους ίδιους.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠρέπει να μην σταματήσουσουμε να ελπίζουμε για ένα καλύτερο αύριο.
Δυστυχώς όμως πρέπει κάθε φορά να έχουμε αθώα θύματα για να αρχίσουμε να σκεφτόμαστε.
Κρίμα και πάλι...
Σταμάτης
Σταμάτης
Καλτεζάς Μιχάλης...
ΑπάντησηΔιαγραφήΔημητρίου Αυγουστίνος...
Γρηγορόπουλος Αλέξης...
Αύριο ποιός?
KALI
ΟΛΑ ΞΕΚΙΝΟΥΝ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΑΙΔΕΙΑ ΠΟΥ ΤΕΛΙΚΑ ΔΕΝ ΕΙΧΕ Ο ΑΣΤΥΝΟΜΙΚΟΣ. ΚΡΙΜΑ ΣΤΟ 15ΧΡΟΝΟ ΑΛΕΞΗ...
ΑπάντησηΔιαγραφήΦ.Τ.
Είναι άδικο να αφαιρείται μια ζώη απο έναν ανεγκέφαλο ειδικό φρουρό. Αλλά η εξουσία έχει σκληρό πρόσωπο.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑντίο μικρέ Αλέξη...
Νίκος
Είτε εγινε εσκεμμένα είτε όχι, το θέμα είναι ότι η ψυχή του μικρού Αλέξανδρου αυτή τη στιγμή είναι μακριά μας, η καρδιά της άτυχης μητέρας του είναι κομμάτια και η στεναχώρια της δεν περιγράφεται και εμείς παρ'όλο που δεν συνδεόμαστε συγγενικά μαζί του μας κάνει να αισθανόμαστε θλίψη και απέραντη ντροπή για τον άνθρωπο που χωρίς δυσταγμό και κανένα ίχνος ανθρωπιάς αφαίρεσε το χαμόγελο ενός παιδιού και παράλληλα τα όνειρα της μάνας του για το σπλάχνο της...
ΑπάντησηΔιαγραφήΔήμητρα - Κώστας
Μέχρι εχθές αδιαφορούσα για το θάνατο του παιδιού, δεν είχα καταλάβει τι έγινε ποιος έφταιγε και γιατί έγινε, μέχρι που έμαθα την αλήθεια, το παιδί αυτό λέγεται ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΈπεσε θύμα ενός έξαλλου ΑΣΤΥΝΟΜΙΚΟΥ, θύματα όμως από εκεί και πέρα βρέθηκαν και αθώοι πολίτες, να χάνουν μαγαζιά, αυτοκίνητα να κινδυνεύουν τα σπίτια τους και η ίδια τους η ζωή, επειδή κάποιος αποφάσισε να αφαιρέσει μια ζωή ενός παιδιού χωρίς ίσως να ξέρει γιατί το έκανε..
Λυπάμαι για τον ΑΛΕΞΑΝΔΡΟ σίγουρα είναι άδικο, πλέον όμως στεναχωριέμαι για όλα αυτά που είδα από εκεί και πέρα αισθάνομαι ΟΡΓΗ - ΘΛΙΨΗ – ΑΗΔΙΑ- ΑΠΕΛΠΙΣΙΑ ΚΑΤΑΝΤΙΑ - ΝΤΡΟΠΗ… για τον εαυτό μου που δεν μπορώ να κάνω κάτι..
Κάποιοι είπαν ότι έπρεπε να ξεσηκωθούν και ότι καλός έπραξαν για αυτά που έκαναν, δεν ξέρω πως σκέφτεται ο κόσμος, ξέρω ότι δεν θέλω πια να ζω σε αυτήν τη κοινωνία.
Παπαχρηστοπούλου Κωνσταντίνα.